Oś symetrii
Encyklopedia PWN
fiz. występowanie w niektórych kryształach dielektr. (dielektryki) polaryzacji dielektr. samorzutnej (spontanicznej) w nieobecności zewn. pola elektr. lub innych zewn. czynników;
układ krystalograf., w którym a ≠ b ≠ c oraz α = β = γ = 90°;
odpowiednio ukształtowany obszar pola magnet. (s.e. magnetyczna) lub pola elektr. (s.e. elektrostatyczna) skupiający przechodzącą przezeń wiązkę obdarzonych ładunkiem cząstek (elektronów, jonów); działa w podobny sposób jak soczewka szklana, skupiająca wiązkę promieni świetlnych.
galaktyki
grawitacyjnie związane układy gwiazd, gazu, pyłu i ciemnej materii.
[gr.],
mat. zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu O (zwanego środkiem koła) jest mniejsza lub równa danej liczbie dodatniej r (zwanej promieniem koła);
